ÝNSAN NE ÝLE YAÞAR, TOLSTOY


Bütün insanlar kendi baþlarýna nasýl mutlu olabileceklerine kafa yormakla deðil, sýrf insanýn özünde var olan sevgi sayesinde hayatta kalýrlar. (s.44)
Ýnsanlara her ne kadar hayatta kalmalarýnýn sebebi kendi çabalarýymýþ gibi gözükse de hakikatte onlarý yaþatan sadece sevgidir. Kim yüreðinde sevgi taþýrsa o sevgi Rabbindendir ve Allah o kiþinin yüreðindedir, çünkü varlýðýn sebebi sevgidir. (s.45)
Önemli olan tek bir an vardýr, o da þimdi’dir. En önemli an þu an’dýr çünkü bir tek ona sözümüz geçer. Ýnsana en gerekli olan kiþi þu an yanýnda olan kiþidir. Çünkü hiç kimse günün birinde bir baþkasýna iþinin düþüp düþmeyeceðini bilemez. Ve de insan için en önemli uðraþý o an yanýnda olan kiþiye iyilik yapmaktýr. Zira bu, insanýn yeryüzüne gönderiliþ gayesidir.(s.54)
Ýnsana ne kadar toprak lazým. Uþak küreði alarak efendisinin içine sýðabileceði büyüklükte bir mezar kazdý ve efendisini bu mezara gömdü. Baþýndan topuklarýna kadar yüz seksen santim uzunluðundaki bir toprak parçasý Pahom’a yetip artmýþtý bile. (s.85)
Allah gerçeði bilir. Ama bekler… (s.87)
Nefret gözlerini kör etmiþ senin. Baþkalarýnýn iþlediði günahlarý görüyorsun tek, kendi günahlarýný hiç görmüyorsun.
Düþmanlýk her zaman iki taraf arasýnda olur. Onun yaptýðý kötülükleri görüyorsun da kendi yaptýklarýný neden görmüyorsun? Kötü olan taraf sadece o olsaydý ve sen iyi olan taraf olsaydýn arada düþmanlýk filan olmazdý. (s.114)
Birinden kötü bir söz iþitirsen sessiz kal, kendi vicdaný rahat býrakmasýn o kiþiyi. Kendi vicdaný onu paylayacaktýr. Yumuþayacak ve seni dinleyecektir. (s.115)


Bu bölüm 14109 defa görüntülenmiþtir.